இலக்கியத்துளி 13.

இலக்கியத்துளி 13.


ஓட்டக்கூத்தர் ஒரு பெரும்புலவர். தன் மன்னனான சோழனுக்குப் பெண்கேட்டுப் பாண்டியனிடம் செல்கிறார். பாண்டியனும் அவரைச் சீண்ட வேண்டுமென்ற எண்ணத்தினாலோ என்னவோ, பாண்டியர் குடும்பத்திற் பெண் எடுப்பதற்குச் சோழனுக்கு என்ன தகுதி இருக்கிறது என்று கேட்டுவிட்டான்.


ஓட்டக்கூத்தருக்குக் கோபம் வந்துவிட்டது. “சோழன் ஏறும் குதிரையான கோரத்துக்கு நீ ஏறும் குதிரையான கனவட்டம்  நிகராகுமா? சோழநாட்டு நதியான காவிரிக்கு உன்னாட்டு நதி வைகையை ஒப்பிடக்கூடுமோ? ஆத்திமாலைக்கு உன் வேப்பம்பூ மாலை இணையாகுமா? சோழன் என்கிற ஆதவனுக்கு முன்னால் பாண்டியன் என்கிற சந்திரன் ஒளிவீச இயலுமோ? மீன்கொடியைக் கொண்ட மீனவனான உன்னால் வீரருக்கெல்லாம் வீரனாகிவிட முடியுமா? எங்குமே வெற்றியைக் குவிக்கின்ற புலிக்கொடிக்கு நிகராக உன் மீன்கொடியை உயர்த்திப் பிடிக்கலாகுமா? உன் கொற்கை நகரத்தைச் சோழனின் உறந்தை நகருக்கு ஒப்பிடல் சரியோ? உன் பாண்டிநாடு எங்கள் சோழநாட்டுக்கு எந்த வகையிலேனும் ஈடாகுமா?” என்றெல்லாம் கேட்டுவிடுகிறார்.


இதற்குப் பாண்டியன் பதில் சொல்லவில்லை. மாறாக, ஒட்டக்கூத்தரின் தமிழ்வீச்சில் மயங்கிக் கிடந்தான். ஆனால் அவனது அரசவைப்புலவர் புகழேந்தியாருக்குக் கோபம் வந்து விட்டது. சோழநாட்டிலிருந்து வந்தவன் பாண்டிய மன்னனையும் நாட்டையும் இகழ்வதா என்று துடித்துப் போனார். வழக்கமாகவே ஒட்டக்கூத்தருக்கும் புகழேந்தியாருக்கும் இணக்கம் இருப்பதில்லை. எனவே,  கிடைத்த வாய்ப்பை நழுவவிடுவாரா? அவர் பதிலளிக்கிறார்.


“திருமாலின் அவதாரமாமோ சோழநாட்டுச் சிறுபுலி?  சிவன்முடியில் என்ன செங்கதிரா இடம்பிடித்தது?  தமிழ்மொழி சிறப்படைந்தது உங்கள் நாட்டு மலையிலோ? சிவபெருமானின் திருவிளையாடல்கள் உன் உறந்தை நகரிலா இடம்பெற்றன? ஆற்றையெதிர்த்து ஏடு கரையேறிய அற்புதம் உனது காவிரிநதியிலா இடம்பெற்றது? பகைவென்ற வேம்புக்கு நிகராக வெற்று அலங்காரங்கொண்ட அத்திமாலையை ஒப்பிட இயலுமா? அலைகடல் என்ன  சோழனின் பாதத்திலா பணிந்து நிற்கிறது? பாண்டியவேந்தின் பராக்கிரமத்தைச் சொல்லவுங்கூடுமோ?” என்று சீறிவிழுகிறார்.


இப்போதும் பாண்டியன் அசையவில்லை. தமிழன்னைக்குப் புலவர்களின் கோபத்தாற் கிடைத்த இரு பாடல்களையும் எண்ணி வியந்தபடியே அமர்ந்திருக்கிறான்.


இவைதாம் அப்பாடல்கள்:


கோரத்துக் கொப்போ கனவட்ட மம்மானை
  கூறுவதுங் காவிரிக்கு வையையோ வம்மானை
ஆருக்கு வேம்பநிக ராகுமோ வம்மானை
  ஆதித்தனுக் குநிகர் அம்புலியோ வம்மானை
வீரர்க்குள் வீரனொரு மீனவனோ வம்மானை
  வெற்றிப் புலிக்கொடிக்கு மீன்கொடியோ வம்மானை
ஊருக் குறந்தைநிகர் கொற்கையோ வம்மானை
  ஓக்குமோ சோணாட்டுக் குப்பாண்டிநா டம்மானை?


(இது ஒட்டக்கூத்தர் பாண்டிநாட்டைவிடச் சோழநாடே சிறந்தது எனப்பாடியது.)



திருநெடுமா லவதாரஞ் சிறுபுலியோ வம்மானை
  சிவன்முடியி லேகுவதுஞ் செங்கதிரோ வம்மானை
ஒருமுனிவ னேரியிலோ வுரைதெளிந்த தம்மானை
  ஒப்பரிய திருவிளையாட் துறந்தையிலோ வம்மானை
கரையெதி ரேடேறியது காவிரியோ வம்மானை
  கடிப்பகைக்குத் தாதகியங் கண்ணியோ வம்மனை
பரவைபணிந் ததுஞ்சோழன் பதந்தனிலோ வம்மானை
  பாண்டியனார் பராக்கிரமம் பகரெளிதோ வம்மானை?


(இது பாண்டிநாடே மேம்பட்டதெனப் புகழேந்தியார் பாடியது.)



கந்தவனம் கோணேஸ்வரன்
09.02.2020

கருத்துகள்

கருத்துரையிடுக

இந்த வலைப்பதிவில் உள்ள பிரபலமான இடுகைகள்

தமிழ் இலக்கணம் அறிவோம் - இயல் 02 - பகுதி 4

பதவியல் 4 இடைச் சொற்கள்.  இடைநிலை. ஒரு பகுபதத்தில் பகுதி, விகுதி என்பவற்றுக்கு அடுத்தபடியாக முக்கிய இடம் வகிப்பவை இடைநிலைகளாகும். விகுதியானது திணை, பால் எண், இடம் என்பவற்றைக் காட்டுவதுபோல் வினைச் சொற்களுடன் இணைந்துவருகின்ற இடைநிலைகள் காலத்தைக் காட்டுகின்றன. பெயர்ச்சொற்களிடையே வருகின்ற இடைநிலைகள் காலங்காட்டுவதில்லை. இவற்றின் தன்மையைக் கொண்டு அறிஞர்கள் மூவகைப் படுத்தியுள்ளனர். அவை பெயர் இடைநிலை, வினை இடைநிலை, எதிர்மறை இடைநிலை என்பவையாம்.  பெயர் இடைநிலை: இவை பெயர்ச்சொற்களின் பகுதி, விகுதிகளுக்கு இடையே வருகின்றதெனினும் காலங்காட்டுவதில்லை. உதாரணமாக, அறிஞன், வலைஞன், சுவைஞன் என்பவற்றில் வருகின்ற ‘ஞ’கர மெய் இடைநிலை எனப்படுகிறது. அதேபோல் வலைச்சி என்ற பகுபதத்தில் வருகின்ற ‘ச்’, குறத்தி, வண்ணாத்தி ஆகிய பகுபதங்களிடையே வருகின்ற ‘த்’ என்பன இடைநிலைகளாகும். இவை உண்மையில் இடைநிலைச் சொற்கள்தாமா என்ற மயக்கம் எழுவதற்கும் வாய்ப்பு இல்லாமலில்லை. இவை தனியெழுத்தாக அமைவதும், உடம்படு மெய்போல் தோற்றமளிப்பதும் இத்தகைய மயக்கத்துக்கு ஏதுவாகின்றன. உடம்படு மெய் என்பது வேறு: இடைநில...
மேலும் படிக்கவும்

தமிழ் இலக்கணம் அறிவோம் - இயல் 02 - பகுதி 09

பதவியல்      இயல் 2   பகுதி 9 ஒன்றுடன் ஒன்று தொடர்புபட்டதாகவும் கருத்துப் புலப்படுமாறும் அமைந்திருக்கின்ற இரண்டோ அல்லது அதற்கும் மேற்பட்ட சொற்களைக் கொண்ட கூட்டே தொடர்மொழி எனப்படுகின்றது.  தொடர்மொழியானது தொகைநிலைத் தொடர், தொகாநிலைத் தொடர் என இருவகைப்படுகின்றது.  தொகைநிலைத் தொடர்: தொகைநிலைத் தொடர் என்பது உருபுகள் வெளிப்படாமல் மறைந்து நிற்கின்ற நிலையில், இரண்டு அல்லது அவற்றுக்கும் மேற்பட்ட சொற்கள் இணைந்து இலக்கணரீதியாகப் பொருள் தருவது எனலாம். தொகை என்றால் தொக்கிநிற்கிறது அல்லது மறைந்து நிற்கிறது என்று பொருள். இத்தொகைநிலைத் தொடர் வேற்றுமைத்தொகை, வினைத்தொகை, பண்புத்தொகை, உவமைத்தொகை, உம்மைத்தொகை, அன்மொழித்தொகை என அறுவகைப்படுகின்றது. 1. வேற்றுமைத்தொகை: வேற்றுமை உருபுகள் வெளிப்படையாகத் தெரியாமல் மறைந்துநின்று பொருள் தருகின்றபோது அது வேற்றுமைத்தொகை எனப்படுகிறது. வேற்றுமைகள் எட்டு என்கிறது இலக்கணம். இவற்றுள் முதல்வேற்றுமையும் எட்டாம்வேற்றுமையாகிய விளிவேற்றுமையும் உருபுகள் அற்றன. அதாவது எந்த உருபுகளையும் தம்முடன் இணைத்து மொழிநடையில் ...
மேலும் படிக்கவும்

தமிழ் இலக்கணம் அறிவோம் எழுத்தியல்- பகுதி 5

போலி எழுத்துகள். சில சமயங்களில் ஓரெழுத்தக்குப் பதிலாக வேறோர் எழுத்தைப் பயன்படுத்தும்போது அது போலி எழுத்து எனப்படுகிறது. போலிஎழுத்தும் இலக்கண வலுவுடையது என்பதால் இலக்கண நூலார் அதனை ‘வழு’ எனப் புறந்தள்ளுவதில்லை. எனினும் போலி எழுத்துகள் வலிந்து புகுத்தப்படாதிருப்பது மொழிக்கு அழகு தருமென்பதை நினைவிற் கொளல் நலம். போலி எழுத்துகள் சொல்லின் முதலில் இடம்பெறும்போது அது முதற்போலி எனவும், இடையில் இடம்பெறுகையில் இடைப்போலி எனவும், சொல்லினிறுதியில் வரும்போது கடைப்போலி எனவும் வழங்கப்படுகின்றன. 1. முதற்போலி ஓளவை          அவ்வை        ஒள அவ் போலி பௌத்தம்       பவுத்தம்        பௌ பவு போலி நண்டு              ஞண்டு           ந ஞ போலி மயல்               மையல்         ம மை போலி  மையம்           மய்யம்          மை மய் போலி ஐயர்  ...
மேலும் படிக்கவும்