.இலக்கியத்துளி 10.

.இலக்கியத்துளி 10.


தமிழ்ப்புலவர்களுக்குக் கவித்துவச்செருக்கு சற்று அதிகம்தான். இந்தச் செருக்குக் காரணமாக அவர்கள் கடவுளர்களையும் தமக்கொத்தவர்களாகக் கருதிக் கொள்வதுண்டு. அத்தகைய சந்தர்ப்பங்களில் கடவுளர்களையும் சாதாரண மனிதர்கள்போற் பாவித்துக் கவிதையாற் குளிப்பாட்டிவிடுவார்கள். இக்கவிதைகளில் கிண்டலும் கேலியும் நிறைந்திருக்கும். கடவுளரின் அற்புத குணங்களையெல்லாம் இவர்கள் அற்பமாக்கி விடுவார்கள்.


இத்தகைய கவிதைகள் படிப்பதற்கும் சிந்திப்பதற்கும் விருப்புத் தரவல்லன. இவற்றில் தமிழ்மொழி கையாளப்பட்டிருக்கும் விதம் தனித்துவமானது. இப்படியும் தாய்த்தமிழைப் பயன்படுத்தி உயர்வுபெறச் செய்யலாமா என்று எண்ணத் தோன்றும். பார்ப்பதற்குக் கடவுளரை அலட்சியம் செய்வதுபோற் தெரியும் இத்தகைக் கவிதைகள் பொருள்விளங்கிப் படிப்போரைப் பரவசத்திலாழ்த்தும். பக்தியின் சிறப்பைப் பாராட்டத் தோன்றும்

.
காளமேகப்புலவருக்கு முழுமுதற் கடவுளான சிவபெருமானைத் திட்டித்தீர்க்க வேண்டும்போற் தோன்றியதோ என்னவோ அவரை “சாம்பராகிப் போவாய்….நெருப்பாக எரிந்து போவாய்…இருகூறாகிப் போவாய்… நட்டமாவாய்….நஞ்சாகிப்போவாய்… என்றெல்லாம் வெளிப்படையாகச் சொல்லி ஒரு வெண்பா பாடிவிட்டார்.


“நீறாவாய் நெற்றி நெருப்பாவா யங்கமிரு
கூறாவாய் மேனி கொளுத்துவாய் -- மாறாத
நட்டமா வாய்ச்சோறு நஞ்சாவாய் நாயேனை
இட்டமாய்க் காப்பா யினி.”



பொருள்:


நெற்றி நீறாவாய் - சிவசிவ என் உன்னை நினைந்துருகும் பக்தர்கள் நெற்றியை அலங்கரிக்கின்ற திருநீறு ஆவாய்
.
நெருப்பாவாய் -- பிரமனும் விட்டுணுவும் அடிமுடி தேடியுங் காணக்கிடைக்காத சோதிவடிவாகி நிற்பாய்.

அங்கம் இருகூறாவாய் -- அம்பிகைபாகனாய் ஆண்பாதி பெண்பாதி என உன்னுடலை இருகூறாக்கிக் காட்சி தருவாய்.

மேனி கொளுத்துவாய் -- எரிதழல் வண்ணனாக வலம் வருவாய்.

மாறாத நட்டமாவாய் -- மாற்றமின்றத் தொடர்ந்து நடம்புரிகின்ற நடராசனாவாய்.

சோறு நஞ்சாவாய் -- நஞ்சை அமுதமென உண்டு தேவர்களைக் காத்தருள்வாய்.

(இத்துணைச் சிறப்புநிறைந்த சிவனே..)

 நாயேனை இட்டமாய்க காப்பாய் இனி – நாய்போல உன்பாதமே தஞ்சமென்னு சுற்றிச்சுற்றிவரும் அடியேனை அன்புடன் காத்தருள்வாயாக.



இன்னொரு பாடல்:


வழக்கமாக முருகக் கடவுளுக்குத்தான் ஆறுதலைகள் (ஆறுமுகங்கள்) உள என்று நாம் கருதுகிறோம். ஆனால் காளமேகப்புலவரோ முருகனுக்கு மட்டுமன்றி சிவபெருமான், விநாயகன்,   திருமால்,    சிவனடியார் ஆகியோருக்கும் ஆறுதலை உண்டென்று தன் பாவல்லமையாற் சாதித்து விடுகிறார்.
அந்தக் கவிச்சிறப்பைப் பார்ப்போம்:

“சங்கரற்கு மாறுதலை சண்முகற்கு மாறுதலை
ஐங்கரற்கு மாறுதலை யானதே – சங்கைப்
பிடித்தோர்க்கு மாறுதலை பித்தாநின் பாதம்
படித்தோர்க்கு மாறுதலை  பார் .;”

இதன் பொருள்:

சங்கரற்கும் ஆறு தலை –  சிவபெருமானுக்கும் தலையில் ஆறு (கங்கை) பாய்கிறது.

சண்முகற்கும் ஆறு தலை – ஆறுமுகக் கடவுளுக்கும் தலைகள் ஆறாகும்.

ஐங்கரற்கும் ஆறு தலை – ஐந்துகரத்தனான கணபதியின் தலைகளும் செல்லும் வழியெங்ஙணும் (ஆறு—பாதை) காணப்படுகின்றன.

சங்கைப் பிடித்தோர்க்கும் ஆறுதலை – சங்கேந்தி நிற்பரான திருமாலுக்கும் இருப்பிடமாக அமைந்த திருவரங்கம் காவிரியாற்றுக் கொள்ளிடத்தில் அமைந்துள்ளது.

பித்தா நின்பாதம் படித்தோர்க்கும் ஆறுதலைப் பார். -- இறைவா, உன் திருவடிப்பெருமையை உணர்ந்து அன்பு கொண்டாடும் பக்தர்களுக்கும் ஆறுதலைத் தருகின்ற சிறப்பைப் பார்.


இரண்டு வெண்பாக்களையும் இன்னொரு தடவை படித்துப்பார்த்தால் கவி காளமேகத்தின் திறனை வியப்பதா நந்தமிழின் இனிமையை வியப்பதா எனத் தோன்றும்.

நன்றாகத் தமிழறிந்தவர்கள்கூடத் தாம் தவறிழைத்துவிடுவோமோ என்றஞ்சி வெண்பாக்கள் எழுத முன்வருவதில்லை என்பதையும் இவ்விடத்தில் இணைத்துப்பார்த்தால் காளமேகமும் கன்னித்தமிழும் இரண்டறக் கலந்திருப்பதன் பெருமை புரியும்.


கந்தவனம் கோணேஸ்வரன்
27.07.2019



 

கருத்துகள்

கருத்துரையிடுக

இந்த வலைப்பதிவில் உள்ள பிரபலமான இடுகைகள்

தமிழ் இலக்கணம் அறிவோம் - இயல் 02 - பகுதி 4

பதவியல் 4 இடைச் சொற்கள்.  இடைநிலை. ஒரு பகுபதத்தில் பகுதி, விகுதி என்பவற்றுக்கு அடுத்தபடியாக முக்கிய இடம் வகிப்பவை இடைநிலைகளாகும். விகுதியானது திணை, பால் எண், இடம் என்பவற்றைக் காட்டுவதுபோல் வினைச் சொற்களுடன் இணைந்துவருகின்ற இடைநிலைகள் காலத்தைக் காட்டுகின்றன. பெயர்ச்சொற்களிடையே வருகின்ற இடைநிலைகள் காலங்காட்டுவதில்லை. இவற்றின் தன்மையைக் கொண்டு அறிஞர்கள் மூவகைப் படுத்தியுள்ளனர். அவை பெயர் இடைநிலை, வினை இடைநிலை, எதிர்மறை இடைநிலை என்பவையாம்.  பெயர் இடைநிலை: இவை பெயர்ச்சொற்களின் பகுதி, விகுதிகளுக்கு இடையே வருகின்றதெனினும் காலங்காட்டுவதில்லை. உதாரணமாக, அறிஞன், வலைஞன், சுவைஞன் என்பவற்றில் வருகின்ற ‘ஞ’கர மெய் இடைநிலை எனப்படுகிறது. அதேபோல் வலைச்சி என்ற பகுபதத்தில் வருகின்ற ‘ச்’, குறத்தி, வண்ணாத்தி ஆகிய பகுபதங்களிடையே வருகின்ற ‘த்’ என்பன இடைநிலைகளாகும். இவை உண்மையில் இடைநிலைச் சொற்கள்தாமா என்ற மயக்கம் எழுவதற்கும் வாய்ப்பு இல்லாமலில்லை. இவை தனியெழுத்தாக அமைவதும், உடம்படு மெய்போல் தோற்றமளிப்பதும் இத்தகைய மயக்கத்துக்கு ஏதுவாகின்றன. உடம்படு மெய் என்பது வேறு: இடைநில...
மேலும் படிக்கவும்

தமிழ் இலக்கணம் அறிவோம் - இயல் 02 - பகுதி 09

பதவியல்      இயல் 2   பகுதி 9 ஒன்றுடன் ஒன்று தொடர்புபட்டதாகவும் கருத்துப் புலப்படுமாறும் அமைந்திருக்கின்ற இரண்டோ அல்லது அதற்கும் மேற்பட்ட சொற்களைக் கொண்ட கூட்டே தொடர்மொழி எனப்படுகின்றது.  தொடர்மொழியானது தொகைநிலைத் தொடர், தொகாநிலைத் தொடர் என இருவகைப்படுகின்றது.  தொகைநிலைத் தொடர்: தொகைநிலைத் தொடர் என்பது உருபுகள் வெளிப்படாமல் மறைந்து நிற்கின்ற நிலையில், இரண்டு அல்லது அவற்றுக்கும் மேற்பட்ட சொற்கள் இணைந்து இலக்கணரீதியாகப் பொருள் தருவது எனலாம். தொகை என்றால் தொக்கிநிற்கிறது அல்லது மறைந்து நிற்கிறது என்று பொருள். இத்தொகைநிலைத் தொடர் வேற்றுமைத்தொகை, வினைத்தொகை, பண்புத்தொகை, உவமைத்தொகை, உம்மைத்தொகை, அன்மொழித்தொகை என அறுவகைப்படுகின்றது. 1. வேற்றுமைத்தொகை: வேற்றுமை உருபுகள் வெளிப்படையாகத் தெரியாமல் மறைந்துநின்று பொருள் தருகின்றபோது அது வேற்றுமைத்தொகை எனப்படுகிறது. வேற்றுமைகள் எட்டு என்கிறது இலக்கணம். இவற்றுள் முதல்வேற்றுமையும் எட்டாம்வேற்றுமையாகிய விளிவேற்றுமையும் உருபுகள் அற்றன. அதாவது எந்த உருபுகளையும் தம்முடன் இணைத்து மொழிநடையில் ...
மேலும் படிக்கவும்

தமிழ் இலக்கணம் அறிவோம் எழுத்தியல்- பகுதி 5

போலி எழுத்துகள். சில சமயங்களில் ஓரெழுத்தக்குப் பதிலாக வேறோர் எழுத்தைப் பயன்படுத்தும்போது அது போலி எழுத்து எனப்படுகிறது. போலிஎழுத்தும் இலக்கண வலுவுடையது என்பதால் இலக்கண நூலார் அதனை ‘வழு’ எனப் புறந்தள்ளுவதில்லை. எனினும் போலி எழுத்துகள் வலிந்து புகுத்தப்படாதிருப்பது மொழிக்கு அழகு தருமென்பதை நினைவிற் கொளல் நலம். போலி எழுத்துகள் சொல்லின் முதலில் இடம்பெறும்போது அது முதற்போலி எனவும், இடையில் இடம்பெறுகையில் இடைப்போலி எனவும், சொல்லினிறுதியில் வரும்போது கடைப்போலி எனவும் வழங்கப்படுகின்றன. 1. முதற்போலி ஓளவை          அவ்வை        ஒள அவ் போலி பௌத்தம்       பவுத்தம்        பௌ பவு போலி நண்டு              ஞண்டு           ந ஞ போலி மயல்               மையல்         ம மை போலி  மையம்           மய்யம்          மை மய் போலி ஐயர்  ...
மேலும் படிக்கவும்